Sprzed chwili dosłownie. Muszę, bo się uduszę :(
- Mamo, dokąd jedziesz?- zapytała Maja kiedy odprowadziłam Ją do szkoły na 9:45.
- Do domku Kochanie- odpowiedziałam zgodnie z prawdą.
- Nie Mamo, jedziesz do pracy- poprawiła mnie.
- No proszę, na świadczeniu na dziecko, a dorabiamy sobie, niech się MOPS o tym dowie...- usłyszałam nagle za plecami głos jednej z mam uczniów placówki, do której uczęszcza Maja.
Pani była taka dumna z siebie, że mnie "przyłapała" na łamaniu prawa........
Całe szczęście, że moje zaskoczenie było tak wielkie, że zapowietrzyło mnie na moment, bo usłyszałaby co myślę o takich ludziach!!!! Nie chciało mi się tłumaczyć, że gdybym próbowała utwierdzać Maję, że jadę do domu, to chciałaby jechać ze mną, pomimo całej radości jaką daje Jej szkoła. Tym bardziej, że "dziś piąteczek- czeka Babunia i Dziadeczek" i już od wyjścia z domu dopytywała się, czy Babunia po nas jedzie.....A jak przeczytałam Jej, że na obiad są szałtanosy( sama nie wiem co to jest, po obrazku domyślam się, że jakieś pierogi) , usłyszałam- Mamo bez szału, będą kotleciki :)
Już mi trochę lepiej jak to z siebie wyrzuciłam, ale takie właśnie sytuacje zniechęcają mnie do pisania bloga, bo później bywam rozliczana z mojego wolnego czasu. I nie daj Boże, żebym była szczęśliwa, bo pewnie mam jakieś zyski z tego, że mam niepełnosprawne dziecko!!!
Pewnie powinnam przybrać szaty żałobne, chodzić z tłustymi włosami, gruba, zaniedbana i nieszczęśliwa...
Po ostatnim zdjęciu na Facebooku, gdzie podzieliłam się ze znajomymi swoją radością z biegania i efektami jakie dało, też dostało mi się konkretnie...Od razu wyceniono skórzane buty i spodnie....Buty fakt skórzane, mam je od wesela najmłodszego Brata, czyli lata, a spodnie skajowe i w dodatku prezent. Pozory mylą i warto czasem pomyśleć zanim się kogoś oceni.
Za ładnie wyglądam kurcze,a mam zamiar jeszcze ładniej i wtedy to dopiero będzie.
Zawożę Maję do szkoły nowszym autem i też to kogoś boli, ale to, że auto jest mojej Bratowej, a nie moje- to już nikogo nie interesuje. Nie sądziłam, że zazdrość , że mam taką cudowną Rodzinę i wspaniałych ludzi wokół siebie, dzięki którym jestem szczęśliwa może być dla kogoś solą w oku...
Zawożę Maję do szkoły nowszym autem i też to kogoś boli, ale to, że auto jest mojej Bratowej, a nie moje- to już nikogo nie interesuje. Nie sądziłam, że zazdrość , że mam taką cudowną Rodzinę i wspaniałych ludzi wokół siebie, dzięki którym jestem szczęśliwa może być dla kogoś solą w oku...
Już nawet nie chcę myśleć jakie komentarze posypią się przy rozliczaniu 1%....Marzę o maratonie w Barcelonie lub Rzymie( Moja kochana Italia) i też chyba nie powinnam się tym dzielić z nikim, bo to przecież taki luksus.
Dlaczego nikt nie pomyśli o tym, że My- rodzice niepełnosprawnych dzieciaczków potrzebujemy czasem takiej odskoczni, żeby nie zwariować?
No fakt, potrzebne są na takie luksusy pieniążki, które przecież możemy, ba! nawet powinniśmy wydać na nasze dzieci, ale taki wyjazd może być przecież prezentem na święta, urodziny, imieniny. Czy MY już nie mamy prawa do niczego?
Nie zgadzam się z takim podejściem i mam zamiar być szczęśliwa, bo mam cudowną Córeczkę, która zasługuje na szczęśliwą Mamę,która będzie Ją wspierać tak jak mnie wspiera moja kochana
Rodzina mimo, że mam już 38 lat i wcale nie wymagam takiej uwagi jak Maja być może będzie wymagała.
No koniec jeszcze o tym, że cały czas pamiętam o napisaniu dalszej części bajki, ale okres między urodzeniem się Mai, a diagnozą jest nadal dla ,mnie nie do przejścia. To czas w którym miałam tyle planów, które Autyzm wkrótce miał częściowo odebrać......
Ale się wylaszczyłaś ;) Podejrzana sprawa.
OdpowiedzUsuńI Ty przeciwko mnie Brutusie?? :) :)Uściski dla Was!!!
UsuńLudzie naprawdę zajmują się takimi sprawami?
OdpowiedzUsuńKiedy mają na to czas???
Jak widać zajmują się, a robią to być może dlatego, że łatwiej im kogoś skrytykować niż zająć się własnym życiem.....:(
UsuńO ja Cie nie mogę na skórzane buty Cię stać???? A tak poważnie to podpisuje się rekoma i nogami pod postem, co do zdjęcia to jestem pod mega wrażeniem i gęba mi się cieszy, że tak super Ci w życiu ostatnio. Pozdrowienia
OdpowiedzUsuńNikt nas tak nie zrozumie jak my siebie nawzajem :)Buziaki!!!!
UsuńMoniu, szczena mi opadła...
OdpowiedzUsuńDziewczyno, jesteś ogromną motywacją dla innych mam!
Jesteś także ucieleśnieniem moich wyrzutów sumienia!! :) Musze i ja się wziąć za siebie a Ty mnie do tego motywujesz.
Nie daj się, kochana! :*
Trzymam kciuki za Ciebie i obiecuję, że nie dam się- tego możesz być pewna!!!!! A być motywacją, to wielka radość dla mnie :)
UsuńCałuję i ściskam całą Franiową familię :)
Ja kiedyś usłyszałam że jak to prosze o darowizny a na zdjęciu na blogu pod choinką był stoiczek fisher price. Hmm pewnie powinnam cos z lumpeksu kupić a sama się odziać w worek żałobny...
OdpowiedzUsuńBrak słów dosłownie Aniu, a następnym razem pamiętaj, żeby się do zdjęć trochę oszpecić, bo też za dobrze wyglądasz :)
OdpowiedzUsuń